Fiziksel ve Sanal Mimari

Sanallaştırma teknolojisi, fiziksel bileşenleri yazılım bileşenlerine soyutlar ve birçok BT sorununa çözüm sağlar.

Birden fazla iş yükünü tek bir bilgisayarda VM'ler olarak birleştirmek ve çalıştırmak için sanallaştırmayı kullanabilirsiniz.

Yukarıdaki resimde sanallaştırılmış ve sanallaştırılmamış bir ana bilgisayar arasındaki farklar gösterilmektedir. Geleneksel mimarilerde, işletim sistemi doğrudan kurulu donanımla etkileşime girer. İşletim sistemi çalışacak işlemleri programlar, uygulamalara bellek tahsis eder, ağ arayüzlerine veri gönderir ve alır ve bağlı depolama aygıtlarından okur ve bu aygıtlara yazar. Buna karşılık, sanallaştırılmış bir ana bilgisayar, sanallaştırma katmanı veya hipervizör adı verilen ince ara bir yazılım katmanı aracılığıyla kurulu donanımla etkileşime girer.

Hipervizör, VM'lerin çalışmasını desteklemek için gerektiğinde VM'lere dinamik olarak fiziksel donanım kaynakları sağlar. Hipervizör sayesinde sanal makineler, altta yatan fiziksel donanımdan bir dereceye kadar bağımsız olarak çalışabilir. Örneğin, bir sanal makine bir fiziksel ana bilgisayardan diğerine taşınabilir. Buna ek olarak, sanal diskleri, VM'nin işleyişini etkilemeden bir depolama türünden diğerine taşınabilir